กระเป๋าสวรรค์

ดวงธิดา : แม่ของฉันสายตาสั้นเธอไม่ชอบใส่แว่นเพราะหาไม่เจอ การตื่นนอนตอนกลางคืนเป็นเรื่องยาก อาจทำให้คุณหยิบยาผิดได้หากคุณไม่มีแว่นตา

ศุภกานต์ :พ่อชอบลืมแว่นตาไว้บนโต๊ะ ขณะที่เขาแต่งตัว บางครั้งเขาก็พบบางสิ่งที่เขาชอบและลืมไว้ในห้องน้ำ ที่โต๊ะอาหารบางครั้งก็ไม่มีจุดสังเกตให้เห็นมากนัก แพ็คเกจนี้จะช่วยให้ค้นหาได้ง่ายขึ้นและมียาเม็ดที่ต้องทานตรงเวลาเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจที่ดีเช่นกัน สะดวกต่อการใช้ชีวิตในระดับหนึ่ง

รุ่งตะวัน : เมื่อแม่ของฉันออกไปข้างนอก เธอมักจะค้นหายาและแว่นตาในกระเป๋าเงิน ซึ่งเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ช่วยให้ฉันมีเวลาและใช้ชีวิตตามปกติ

ที่บ้านฉันไม่ชอบใส่กล่อง พวกเขาชอบวางถุงยาไว้บนโต๊ะหน้ากระจก แล้วก็มีพ่อแม่และพี่ชายของฉัน นำมาผสมยาเข้าด้วยกัน ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นยาของใคร

ทั้งหมดนี่คือที่มาของความคิดของผลงานของกลุ่มดิฉันค่ะ